Dit is hét stuk dat je voorspeelt als mensen nieuwsgierig zijn naar hoe je harp nu eigenlijk klinkt en wat er uit kan komen. Muzikaal niet eens zo bizar interessant (gewoon heel erg een harmonische mineurtoonladder) maar het stuk 'klopt' gewoon. Het ene moment vliegen de akkoorden je om de oren, dan heel ingetogen maar spannende flageolets, dan weer van die fantastische 'waterval-akkoorden', en een heel mooi einde zonder teveel poespas. Alle aspecten van de harp komen aan bod, maar het blijft een heel mooi verhaal waar je je luisteraar in kan meenemen.
De ABRSM geeft hem af als grade 8, maar persoonlijk vond ik hem niet zó lastig (en ik ben echt nog geen 'grade 8 harpist'). Dus 'gemiddelde' spelers' kunnen dit zeker aan.